Tentoonstelling Savelanden - april mei 2004
De afdeling Ontspanning van Savelanden organiseerde voor haar bewoners, medewerkers en belangstellenden een expositie van Aagje Pel en Ron Scherpenisse. De tentoonstelling was van 23 april tot 23 mei 2004 dagelijks te zien van 10.00 uur tot 17.00 uur.
Aagje Pel werkt graag met gevonden materialen, is altijd nieuwsgierig naar stukjes papier, hout of dat wat ze tegenkomt, ze voelt daarin de geschiedenis en poogt deze te bewaren door ze in een schilderij of kastje te plaatsen.
Ron Scherpenisse maakt sterk uiteenlopende tekeningen, objecten en schilderijen. Levendige kleuren, zwart-witte blokjes, een kroon en een geheel eigen ontwikkeld handschrift vormen een steeds terugkerend thema in zijn werk. De tentoongestelde werken zijn niet gecorrigeerd en variëren sterk qua inhoud en emotie, ze geven een kijkje in de fantasie van de kunstenaar en dagen uit te dagdromen.
Met een gezamenlijke compositie op de grote galerijwand in het ABG willen de kunstenaars
de bewoners, het personeel en de bezoekers van het ABG de ruimte geven om hun eigen verhaal in te vullen en de tentoonstelling een plaats te geven in hun eigen fantasie.
Dit alles naar aanleiding van een regel uit een gedicht van Jos Huffmeijer:
”als je naar me luistert
ben je dichtbij
en voel ik, dat
verleden en heden samensmelten
in datgene wat onze toekomst is.”
De afdeling Ontspanning van Savelanden organiseerde voor haar bewoners, medewerkers en belangstellenden een expositie van Aagje Pel en Ron Scherpenisse. De tentoonstelling was van 23 april tot 23 mei 2004 dagelijks te zien van 10.00 uur tot 17.00 uur.
Aagje Pel werkt graag met gevonden materialen, is altijd nieuwsgierig naar stukjes papier, hout of dat wat ze tegenkomt, ze voelt daarin de geschiedenis en poogt deze te bewaren door ze in een schilderij of kastje te plaatsen.
Ron Scherpenisse maakt sterk uiteenlopende tekeningen, objecten en schilderijen. Levendige kleuren, zwart-witte blokjes, een kroon en een geheel eigen ontwikkeld handschrift vormen een steeds terugkerend thema in zijn werk. De tentoongestelde werken zijn niet gecorrigeerd en variëren sterk qua inhoud en emotie, ze geven een kijkje in de fantasie van de kunstenaar en dagen uit te dagdromen.
Met een gezamenlijke compositie op de grote galerijwand in het ABG willen de kunstenaars
de bewoners, het personeel en de bezoekers van het ABG de ruimte geven om hun eigen verhaal in te vullen en de tentoonstelling een plaats te geven in hun eigen fantasie.
Dit alles naar aanleiding van een regel uit een gedicht van Jos Huffmeijer:
”als je naar me luistert
ben je dichtbij
en voel ik, dat
verleden en heden samensmelten
in datgene wat onze toekomst is.”
