Expositie 5.5 - Arsis - Bergen op Zoom - 29 september t/m 13 oktober 2002
5-5 staat voor: de vijfde door ARSIS georganiseerde expositie in het vijfde pand dat door de gemeente aan de stichting Kunstwerk ter beschikking is gesteld. Deze najaarstentoonstelling van nieuwe leden van ARSIS is geopend op zondag 29 september 2002 en is ingericht door Louis Jansen, Govert van Dijck en Ron Scherpenisse.
Govert van Dijck (sieraden en objecten)
De sieraden van Govert van Dijck kenmerken zich door hun strakke vormgeving. Hierbij zijn eenvoud en soberheid de uitgangspunten. Die soberheid leidt beslist niet tot ‘saaiheid’. Steeds is er sprake van een spannend element. De functionaliteit van het sieraad wordt echter niet uit het oog verloren, een sieraad moet wel "draagbaar" zijn. Ook het constructieve aspect is belangrijk in het werk. “Elk sieraad is eigenlijk een object op zich, wanneer het uitvergroot zou worden.” Voor deze expositie heeft Govert van Dijck het sieraad tot object gemaakt en het object tot sieraad. Dit resulteert in verrassend, bijna architectonisch aandoend werk waarbij je je goed kunt voorstellen dat het in diverse materialen nog vele malen vergroot uitgevoerd zou kunnen worden.
Louis Jansen (tekeningen)
Zijn huidige werk komt voort uit onderzoek naar en met diverse "organische" materialen (veren, stenen, katoenen lappen en polymeer) waarbij hij zoekt naar een sterk beeld waarbij erotiek, sensualiteit en lichamelijkheid belangrijke ingrediënten zijn. Dat resulteert in voornamelijk organische vormen. Deze beeldtaal is hij ook in krijttekeningen gaan gebruiken. In grote tekeningen worden lichamen of lichaamsdelen min of meer realistisch weergegeven. Ook worden vormen gebruikt die, zonder dat naar realisme is gestreefd, sterk aan lichamen doen denken of lichamelijkheid oproepen. Deze vormen worden als het ware op het papier geboetseerd of in het papier gewreven waarbij de lichaamsdelen of "aaibare" delen bewust vanuit aanraking ontstaan. De vormen en ook de huid nodigen uit tot aanraking. Zichtbaar wordt het verlangen tot aanraking. Doelbewust zet Jansen vormen neer die niet eenduidig zijn. Het vermogen tot associëren van de beschouwer wordt zo extra gestimuleerd. Louis over zijn werk: ”Ik ben op zoek naar de maximale gevoeligheid van de huid of maximale emotie in het beeld. Doel is de gevoeligheid visueel zó groot te maken dat de irritatiegrens wordt bereikt. Ik zoek naar maximale schoonheid en het omslagpunt naar andere sterke emoties zoals walging, irritatie en dergelijke. De maximale uitdrukkingskracht of vorm blijft een zoektocht en tevens drijfveer.”
Ron Scherpenisse (schilderijen)
Het werk van Ron Scherpenisse is heel divers en verrassend. Voor deze expositie koos hij voor schilderijen waarin de levendige kleuren een grote rol spelen. Kleur als uiting van emotie in plaats van een puur technisch “trucje”. De formaten die hij kiest zijn niet standaard. Vaak schakelt hij twee of drie doeken letterlijk aan elkaar. “Soms blijkt terwijl ik bezig ben dat het formaat niet de juiste keuze is geweest. Dan pakt het werk groter of kleiner uit dan de bedoeling was. Als het kleiner uitvalt blijf ik met een onbedoelde leegte zitten, als het groter uitpakt maak ik er een doek aan vast”. De werken die hij exposeert zijn niet gecorrigeerd, niet fraai ingelijst; ze zijn gewoon zoals ze zijn. “Ik ben geen perfectionist. Ik werk slordig. Als er een haar van een kwast of een haar van mezelf in de verf terechtkomt, dan laat ik die zitten”. De doeken van Ron Scherpenisse zijn VOL, geen hoekje blijft onbenut.
Ron hierover: “Mijn schilderijen staan erg vol, terwijl ik ze graag leeg zou willen hebben.”
(Ophef bulletin - 09-2002)
Kunst is zien en gezien worden
De doelstelling van stichting Arsis, "het bevorderen van een professioneel kunstklimaat in de gemeente Bergen op Zoom", klinkt mooi, maar wat bedoelt deze kunstenaarssociëteit er eigenlijk mee? Zijn er geen genoeg galeriezondagen? Het gaat toch goed met de kunst in Bergen op Zoom?
,,Wij willen kunstenaars en publiek wakker schudden, en een einde maken aan de soms verstikkende tolerantie die de kunstwereld in z'n greep heeft", zegt Jan Wessendorp, bestuurslid van stichting Arsis. Door de stichting in het leven te roepen vormt Arsis een vangnet voor de kunstenaar en zijn werk. ,,Advies geven in het behartigen van meerdere beroepsbelangen, een platvorm oftewel expositieruimte aanbieden, maar vooral kunstenaars uit diverse kunstdisciplines samenbrengen en hen met elkaar confronteren", legt Wessendorp verder uit. ,,Door mensen bij elkaar te brengen, daag je ze min of meer uit om zichzelf te bewijzen. Zet ze bij elkaar en laat ze discussiëren over kunst. Aan het eind van de avond zijn er nieuwe ideeën geboren."
In steden als Amsterdam, Breda en Antwerpen zijn van die typische kunstkroegen te vinden waar kunstenaars en publiek naar toe gaan om inspiratie op te doen. ,,Kijk en dat missen wij hier in Bergen op Zoom. Het wordt tijd dat het publiek weer een mening krijgt, en die mening mag gehoord worden! Wij als Stichting Arsis leggen dus eigelijk een klein cultureel bommetje onder de kunstenaar en zijn/haar kunstminnende publiek." Stichting Arsis is te vinden in de Wassenaarstraat 76. In dit voormalige pompstation (pand vijf) heeft Arsis de locatie gevonden om cultureel stimulerend werk te doen. De gemeente en zelfs de provincie staat vierkant achter dit initiatief en is gul met subsidies. ,,Kijk, en dat maakt ons werk natuurlijk een stuk makkelijker", aldus Wessendorp vol trots. Meer dan trots is het drietal op hun leden, die de afgelopen twee jaar enorm veel werk hebben verzet. ,,Zoals uitwisselingen van exposities met andere kunstkringen in heel Nederland, het maken van "Ophef", een eigen internetkrant. Maar ook de uitreiking van de jaarlijkse Zilveren Arsis prijs, het houden van exposities in Pand Vijf, poëziemiddagen, discussieavonden, lezingen en het opstarten van een documentatiecentrum, waarin informatie van aangesloten kunstenaars en hun toegepaste werk is opgeslagen. "And last but not least runnen de leden donderdagavond vanaf 21.30 uur in Pand Vijf de Mikkiebar. ,,Bergen op Zoom heeft eindelijk zijn eigen kunstsociëteit! Kortom wij als stichting Arsis doen onze naam eer aan (de opwaartse beweging van een dirigent) en zijn volop in beweging!"
5.5 de naam van de expositie is eenvoudig en ludiek: de 5e expositie op de 5e locatie van stichting Arsis. Drie achtereenvolgende zondagen exposeren Louis Jansen (tekeningen), Ron Scherpenisse (schilderijen) en Govert van Dijck (sieraden), niet alleen hun werk, maar leveren meteen het bewijs dat ontmoeten van collegae een hele stimulerende werking kan hebben op het veelal solitaire bestaan van een beroepskunstenaar. ,,Hun werk is niet te vergelijken met elkaar maar het geheel vult elkaar wonderlijk mooi aan." Bij de Siberisch krijt getekende, lijfelijke tekeningen van Louis Jansen, vliegen de lichaamsdelen nog net niet door de expositieruimte. Hij speelt duidelijk met de irritatiegevoelens en associeervermogen van het publiek. In dezelfde ruimte gunt Ron Scherpenisse met één van zijn schilderijen de toeschouwer een kijkje in zijn eigen fantasie. ,,Hij daagt uit te dagdromen, in de verte te staren en zijn gefantaseerde schrift (de taal die niemand en dus iedereen kan lezen), te begrijpen en te vertalen in een eigen verhaal." Daarnaast vormt de geleefde stijl van zijn werk uitstekend bij de glanzende tot in perfectie afgewerkte objecten en sieraden van Govert van Dijck. ,,Deze kunstenaar is dol op zilver en is een kunstenaar in het maken van verbindingen." Elk kunstwerk draagt een soort verrassing in zich: is het een object of is het een sieraad? Van Dijck lijkt de tekeningen en schilderijen van zijn mede-exposanten speels te verbinden. ,,Het is geen wonder dat het iedere zondag hier in Pand Vijf erg druk is. Want het is echt de moeite waard om kennis te maken met deze drie kunstenaars en hun werk", zegt Wessendorp tot slot.
(Marijska Hellinga - De Gazet 10-10-2002)
Expo nieuwe leden ARSIS
Kunststichting ARSIS opent zondag een tentoonstelling van nieuwe leden: Govert van Dijck, Louis Jansen en Ron Scherpenisse. De expositie heeft de naam 5.5 gekregen. Het is immers de vijfde tentoonstelling die ARSIS houdt, in het vijfde pand dat de gemeente beschikbaar heeft gesteld. De tekeningen van Louis Jansen komen voort uit zijn werk met diverse materialen zoals veren, stenen en katoenen lappen. Erotiek, sensualiteit en lichamelijkheid zijn belangrijke ingrediënten. Ron Scherpenisse exposeert schilderijen, waarbij levendige kleuren een grote rol spelen. De formaten die hij kiest zijn niet standaard, vaak schakelt hij twee of drie doeken aan elkaar. Govert van Dijck maakt sieraden. Voor deze tentoonstelling heeft hij van sieraden een object gemaakt en andersom. (BN / DE STEM 25-09-2002)
5-5 staat voor: de vijfde door ARSIS georganiseerde expositie in het vijfde pand dat door de gemeente aan de stichting Kunstwerk ter beschikking is gesteld. Deze najaarstentoonstelling van nieuwe leden van ARSIS is geopend op zondag 29 september 2002 en is ingericht door Louis Jansen, Govert van Dijck en Ron Scherpenisse.
Govert van Dijck (sieraden en objecten)
De sieraden van Govert van Dijck kenmerken zich door hun strakke vormgeving. Hierbij zijn eenvoud en soberheid de uitgangspunten. Die soberheid leidt beslist niet tot ‘saaiheid’. Steeds is er sprake van een spannend element. De functionaliteit van het sieraad wordt echter niet uit het oog verloren, een sieraad moet wel "draagbaar" zijn. Ook het constructieve aspect is belangrijk in het werk. “Elk sieraad is eigenlijk een object op zich, wanneer het uitvergroot zou worden.” Voor deze expositie heeft Govert van Dijck het sieraad tot object gemaakt en het object tot sieraad. Dit resulteert in verrassend, bijna architectonisch aandoend werk waarbij je je goed kunt voorstellen dat het in diverse materialen nog vele malen vergroot uitgevoerd zou kunnen worden.
Louis Jansen (tekeningen)
Zijn huidige werk komt voort uit onderzoek naar en met diverse "organische" materialen (veren, stenen, katoenen lappen en polymeer) waarbij hij zoekt naar een sterk beeld waarbij erotiek, sensualiteit en lichamelijkheid belangrijke ingrediënten zijn. Dat resulteert in voornamelijk organische vormen. Deze beeldtaal is hij ook in krijttekeningen gaan gebruiken. In grote tekeningen worden lichamen of lichaamsdelen min of meer realistisch weergegeven. Ook worden vormen gebruikt die, zonder dat naar realisme is gestreefd, sterk aan lichamen doen denken of lichamelijkheid oproepen. Deze vormen worden als het ware op het papier geboetseerd of in het papier gewreven waarbij de lichaamsdelen of "aaibare" delen bewust vanuit aanraking ontstaan. De vormen en ook de huid nodigen uit tot aanraking. Zichtbaar wordt het verlangen tot aanraking. Doelbewust zet Jansen vormen neer die niet eenduidig zijn. Het vermogen tot associëren van de beschouwer wordt zo extra gestimuleerd. Louis over zijn werk: ”Ik ben op zoek naar de maximale gevoeligheid van de huid of maximale emotie in het beeld. Doel is de gevoeligheid visueel zó groot te maken dat de irritatiegrens wordt bereikt. Ik zoek naar maximale schoonheid en het omslagpunt naar andere sterke emoties zoals walging, irritatie en dergelijke. De maximale uitdrukkingskracht of vorm blijft een zoektocht en tevens drijfveer.”
Ron Scherpenisse (schilderijen)
Het werk van Ron Scherpenisse is heel divers en verrassend. Voor deze expositie koos hij voor schilderijen waarin de levendige kleuren een grote rol spelen. Kleur als uiting van emotie in plaats van een puur technisch “trucje”. De formaten die hij kiest zijn niet standaard. Vaak schakelt hij twee of drie doeken letterlijk aan elkaar. “Soms blijkt terwijl ik bezig ben dat het formaat niet de juiste keuze is geweest. Dan pakt het werk groter of kleiner uit dan de bedoeling was. Als het kleiner uitvalt blijf ik met een onbedoelde leegte zitten, als het groter uitpakt maak ik er een doek aan vast”. De werken die hij exposeert zijn niet gecorrigeerd, niet fraai ingelijst; ze zijn gewoon zoals ze zijn. “Ik ben geen perfectionist. Ik werk slordig. Als er een haar van een kwast of een haar van mezelf in de verf terechtkomt, dan laat ik die zitten”. De doeken van Ron Scherpenisse zijn VOL, geen hoekje blijft onbenut.
Ron hierover: “Mijn schilderijen staan erg vol, terwijl ik ze graag leeg zou willen hebben.”
(Ophef bulletin - 09-2002)
Kunst is zien en gezien worden
De doelstelling van stichting Arsis, "het bevorderen van een professioneel kunstklimaat in de gemeente Bergen op Zoom", klinkt mooi, maar wat bedoelt deze kunstenaarssociëteit er eigenlijk mee? Zijn er geen genoeg galeriezondagen? Het gaat toch goed met de kunst in Bergen op Zoom?
,,Wij willen kunstenaars en publiek wakker schudden, en een einde maken aan de soms verstikkende tolerantie die de kunstwereld in z'n greep heeft", zegt Jan Wessendorp, bestuurslid van stichting Arsis. Door de stichting in het leven te roepen vormt Arsis een vangnet voor de kunstenaar en zijn werk. ,,Advies geven in het behartigen van meerdere beroepsbelangen, een platvorm oftewel expositieruimte aanbieden, maar vooral kunstenaars uit diverse kunstdisciplines samenbrengen en hen met elkaar confronteren", legt Wessendorp verder uit. ,,Door mensen bij elkaar te brengen, daag je ze min of meer uit om zichzelf te bewijzen. Zet ze bij elkaar en laat ze discussiëren over kunst. Aan het eind van de avond zijn er nieuwe ideeën geboren."
In steden als Amsterdam, Breda en Antwerpen zijn van die typische kunstkroegen te vinden waar kunstenaars en publiek naar toe gaan om inspiratie op te doen. ,,Kijk en dat missen wij hier in Bergen op Zoom. Het wordt tijd dat het publiek weer een mening krijgt, en die mening mag gehoord worden! Wij als Stichting Arsis leggen dus eigelijk een klein cultureel bommetje onder de kunstenaar en zijn/haar kunstminnende publiek." Stichting Arsis is te vinden in de Wassenaarstraat 76. In dit voormalige pompstation (pand vijf) heeft Arsis de locatie gevonden om cultureel stimulerend werk te doen. De gemeente en zelfs de provincie staat vierkant achter dit initiatief en is gul met subsidies. ,,Kijk, en dat maakt ons werk natuurlijk een stuk makkelijker", aldus Wessendorp vol trots. Meer dan trots is het drietal op hun leden, die de afgelopen twee jaar enorm veel werk hebben verzet. ,,Zoals uitwisselingen van exposities met andere kunstkringen in heel Nederland, het maken van "Ophef", een eigen internetkrant. Maar ook de uitreiking van de jaarlijkse Zilveren Arsis prijs, het houden van exposities in Pand Vijf, poëziemiddagen, discussieavonden, lezingen en het opstarten van een documentatiecentrum, waarin informatie van aangesloten kunstenaars en hun toegepaste werk is opgeslagen. "And last but not least runnen de leden donderdagavond vanaf 21.30 uur in Pand Vijf de Mikkiebar. ,,Bergen op Zoom heeft eindelijk zijn eigen kunstsociëteit! Kortom wij als stichting Arsis doen onze naam eer aan (de opwaartse beweging van een dirigent) en zijn volop in beweging!"
5.5 de naam van de expositie is eenvoudig en ludiek: de 5e expositie op de 5e locatie van stichting Arsis. Drie achtereenvolgende zondagen exposeren Louis Jansen (tekeningen), Ron Scherpenisse (schilderijen) en Govert van Dijck (sieraden), niet alleen hun werk, maar leveren meteen het bewijs dat ontmoeten van collegae een hele stimulerende werking kan hebben op het veelal solitaire bestaan van een beroepskunstenaar. ,,Hun werk is niet te vergelijken met elkaar maar het geheel vult elkaar wonderlijk mooi aan." Bij de Siberisch krijt getekende, lijfelijke tekeningen van Louis Jansen, vliegen de lichaamsdelen nog net niet door de expositieruimte. Hij speelt duidelijk met de irritatiegevoelens en associeervermogen van het publiek. In dezelfde ruimte gunt Ron Scherpenisse met één van zijn schilderijen de toeschouwer een kijkje in zijn eigen fantasie. ,,Hij daagt uit te dagdromen, in de verte te staren en zijn gefantaseerde schrift (de taal die niemand en dus iedereen kan lezen), te begrijpen en te vertalen in een eigen verhaal." Daarnaast vormt de geleefde stijl van zijn werk uitstekend bij de glanzende tot in perfectie afgewerkte objecten en sieraden van Govert van Dijck. ,,Deze kunstenaar is dol op zilver en is een kunstenaar in het maken van verbindingen." Elk kunstwerk draagt een soort verrassing in zich: is het een object of is het een sieraad? Van Dijck lijkt de tekeningen en schilderijen van zijn mede-exposanten speels te verbinden. ,,Het is geen wonder dat het iedere zondag hier in Pand Vijf erg druk is. Want het is echt de moeite waard om kennis te maken met deze drie kunstenaars en hun werk", zegt Wessendorp tot slot.
(Marijska Hellinga - De Gazet 10-10-2002)
Expo nieuwe leden ARSIS
Kunststichting ARSIS opent zondag een tentoonstelling van nieuwe leden: Govert van Dijck, Louis Jansen en Ron Scherpenisse. De expositie heeft de naam 5.5 gekregen. Het is immers de vijfde tentoonstelling die ARSIS houdt, in het vijfde pand dat de gemeente beschikbaar heeft gesteld. De tekeningen van Louis Jansen komen voort uit zijn werk met diverse materialen zoals veren, stenen en katoenen lappen. Erotiek, sensualiteit en lichamelijkheid zijn belangrijke ingrediënten. Ron Scherpenisse exposeert schilderijen, waarbij levendige kleuren een grote rol spelen. De formaten die hij kiest zijn niet standaard, vaak schakelt hij twee of drie doeken aan elkaar. Govert van Dijck maakt sieraden. Voor deze tentoonstelling heeft hij van sieraden een object gemaakt en andersom. (BN / DE STEM 25-09-2002)
