3D huisje, eindejaarsgeschenk Bob Bakker makelaardij (december 2007)
Het ontstaan van de huisjes
Het ontwerp dat ik maakte voor het eindejaarsgeschenk van Bob Bakker makelaardij begon dit jaar met een tekening van een 3D huisje, een eerste schets van een huisje in een universele vorm.
Al snel bedacht ik dat het leuk zou zijn dit huisje uit te voeren in aardewerk of porselein. Leuk zo’n idee, maar het was voor mij helemaal nieuw om met dit materiaal te werken. Om dit te kunnen realiseren benaderde ik Sonja Peersman uit Bergen op Zoom, iemand die beschikt over de kennis en mogelijkheden om het 3D huisje in een oplage te kunnen maken. Zij was bereid om samen met mij de huisjes te gaan realiseren.
De voorbereiding
Na wat overleg en onderzoek ben ik een schaalmodel gaan maken van schuim. Klei krimpt behoorlijk tijdens het bakken en het schaalmodel moest dus groter zijn dan het uiteindelijke huisje. We hebben een eerste mal gemaakt en het huisje gegoten. Het was echter onmogelijk om het uiteindelijk zo uit te gaan voeren. Ik wilde een smalle uitsparing in het dakje hebben zodat het huisje ook een gebruikswaarde zou krijgen; het is eventueel te gebruiken als kaart- of foto houder.
Ik kon het huisje dus niet gaan gieten en moest een nieuw schaalmodel maken om een mal uit twee delen te kunnen maken. We zouden het huisje dan van klei maken en de mal gebruiken om een ruwe basisvorm te kunnen produceren. We hebben een testhuisje gemaakt, met succes. Het eerste resultaat en het “type huis” waren naar mijn zin. De basis voor de eerste huisjes kon worden gelegd.
Fase 1
Doordat het eerste van klei gemaakte object nu heel grof van vorm was, moest er nog veel aan geschuurd en geschaafd worden. Tussen het moment dat de basisvorm uit de mal kwam en geschuurd kon worden, moesten de huisjes 5 dagen drogen. Daarna kon de eerste lichting geschuurde huisjes voor de eerste keer de oven in. De huisjes worden de eerste keer 24 uur lang gebakken op een temperatuur boven de duizend graden. Tussen iedere nieuwe laag huisjes zit een dikke stenen afdekplaat om de temperatuur goed te verdelen en de oven efficiënt in te richten. De volgende dag waren de eerste goed gebakken huisjes een feit. Ze waren, op een paar gebarsten of uit elkaar geklapte huisjes na, goed gelukt.
Fase 2
Doordat de huisjes van aardewerk gemaakt zijn voelden ze behoorlijk ruw aan. Ook waren ze in deze fase nog niet mooi wit. Om ze een mooiere uitstraling te geven zijn de huisjes één voor één bespoten met een soort vloeibaar porselein. Dit maakt de huisjes mooi wit en klaar om door mij met de hand in “Delfts blauw” beschilderd te worden. Het schilderen is gebeurd met een lichtgrijs poeder. Voordat de huisjes voor de tweede keer in de oven gingen werden ze met glazuur bespoten, een matte, geheel dekkende vloeistof, waardoor er tijdelijk niets meer van de schildering te zien is.
Het eindresultaat
Na opnieuw 24 uur lang bakken op een temperatuur boven de duizend graden mochten de huisjes weer uit de oven. De goede exemplaren konden worden gesigneerd en verpakt.
Het is fijn om de huisjes nu te zien. Ik wil Sonja Peersman bedanken voor haar expertise, inzet en doorzettingsvermogen. Ik heb het samenwerken als zeer prettig ervaren.
Ook bedank ik Bob Bakker die mijn ontwerp ondersteunde, mij deze uitdagende opdracht verstrekte en het project mogelijk heeft gemaakt.
Ron Scherpenisse, Bergen op Zoom december 2007
Het ontstaan van de huisjes
Het ontwerp dat ik maakte voor het eindejaarsgeschenk van Bob Bakker makelaardij begon dit jaar met een tekening van een 3D huisje, een eerste schets van een huisje in een universele vorm.
Al snel bedacht ik dat het leuk zou zijn dit huisje uit te voeren in aardewerk of porselein. Leuk zo’n idee, maar het was voor mij helemaal nieuw om met dit materiaal te werken. Om dit te kunnen realiseren benaderde ik Sonja Peersman uit Bergen op Zoom, iemand die beschikt over de kennis en mogelijkheden om het 3D huisje in een oplage te kunnen maken. Zij was bereid om samen met mij de huisjes te gaan realiseren.
De voorbereiding
Na wat overleg en onderzoek ben ik een schaalmodel gaan maken van schuim. Klei krimpt behoorlijk tijdens het bakken en het schaalmodel moest dus groter zijn dan het uiteindelijke huisje. We hebben een eerste mal gemaakt en het huisje gegoten. Het was echter onmogelijk om het uiteindelijk zo uit te gaan voeren. Ik wilde een smalle uitsparing in het dakje hebben zodat het huisje ook een gebruikswaarde zou krijgen; het is eventueel te gebruiken als kaart- of foto houder.
Ik kon het huisje dus niet gaan gieten en moest een nieuw schaalmodel maken om een mal uit twee delen te kunnen maken. We zouden het huisje dan van klei maken en de mal gebruiken om een ruwe basisvorm te kunnen produceren. We hebben een testhuisje gemaakt, met succes. Het eerste resultaat en het “type huis” waren naar mijn zin. De basis voor de eerste huisjes kon worden gelegd.
Fase 1
Doordat het eerste van klei gemaakte object nu heel grof van vorm was, moest er nog veel aan geschuurd en geschaafd worden. Tussen het moment dat de basisvorm uit de mal kwam en geschuurd kon worden, moesten de huisjes 5 dagen drogen. Daarna kon de eerste lichting geschuurde huisjes voor de eerste keer de oven in. De huisjes worden de eerste keer 24 uur lang gebakken op een temperatuur boven de duizend graden. Tussen iedere nieuwe laag huisjes zit een dikke stenen afdekplaat om de temperatuur goed te verdelen en de oven efficiënt in te richten. De volgende dag waren de eerste goed gebakken huisjes een feit. Ze waren, op een paar gebarsten of uit elkaar geklapte huisjes na, goed gelukt.
Fase 2
Doordat de huisjes van aardewerk gemaakt zijn voelden ze behoorlijk ruw aan. Ook waren ze in deze fase nog niet mooi wit. Om ze een mooiere uitstraling te geven zijn de huisjes één voor één bespoten met een soort vloeibaar porselein. Dit maakt de huisjes mooi wit en klaar om door mij met de hand in “Delfts blauw” beschilderd te worden. Het schilderen is gebeurd met een lichtgrijs poeder. Voordat de huisjes voor de tweede keer in de oven gingen werden ze met glazuur bespoten, een matte, geheel dekkende vloeistof, waardoor er tijdelijk niets meer van de schildering te zien is.
Het eindresultaat
Na opnieuw 24 uur lang bakken op een temperatuur boven de duizend graden mochten de huisjes weer uit de oven. De goede exemplaren konden worden gesigneerd en verpakt.
Het is fijn om de huisjes nu te zien. Ik wil Sonja Peersman bedanken voor haar expertise, inzet en doorzettingsvermogen. Ik heb het samenwerken als zeer prettig ervaren.
Ook bedank ik Bob Bakker die mijn ontwerp ondersteunde, mij deze uitdagende opdracht verstrekte en het project mogelijk heeft gemaakt.
Ron Scherpenisse, Bergen op Zoom december 2007
