Kunstwerk in het kader van milieu - Bergen op Zoom - 1988
Een kunstwerk van acht bij vier meter, aan de rand van het bos bij stichting De Ruiter.
Op initiatief van Ron Scherpenisse gaat deze zomer een aantal kunstenaars aan het werk bij de stichting. De bedoeling van dit project is om de aandacht te vestigen op het milieu. Met zo’n schilderij in de bossen willen we duidelijk maken dat het de verkeerde kant op gaat met het milieu, zegt Scherpenisse zich haast verontschuldigend over het feit dat het milieu misschien wel een beetje in de mode is. Maar met oprechte bezorgdheid gaat hij verder. Het is toch niet normaal dat in januari de bloemen al bloeien.
Dan is er toch iets mis met onze atmosfeer. Om duidelijk te onderstrepen dat het bos achteruit gaat, wordt een enorm schilderstuk gemaakt dat de schoonheid van het bos zou moeten overtreffen qua kleur en uitzicht. Dingen uit de omgeving worden weergegeven in het schilderij. We werken met meerdere kunstenaars, die allemaal hun eigen stijl hebben. De meeste werken abstract, net als Scherpenisse zelf trouwens.
Maar dit wordt natuurgetrouw gemaakt. We willen immers Zo'n groot mogelijk publiek bereiken, niet alleen degene die in kunst zijn geïnteresseerd. De nadruk ligt nu op het milieu. Op de vraag waarom Scherpenisse het zo groots aanpakt, legt hij uit dat dergelijke kunstwerken over het algemeen meer aanspreken. ,,Alsof je er midden in staat.'' Maar hij geeft toe dat hij zijn eerste schets aanvankelijk in de prullenbak gooide met de gedachte ,,ik doe het niet", het is zo groot. En dat moest wel omdat het anders in het niet zou vallen in zo'n enorm bos. Maar iedereen bleek achteraf zo enthousiast te zijn, dat Scherpenisse toch besloot het project door te zetten. (BN / DE STEM 1988)
Een kunstwerk van acht bij vier meter, aan de rand van het bos bij stichting De Ruiter.
Op initiatief van Ron Scherpenisse gaat deze zomer een aantal kunstenaars aan het werk bij de stichting. De bedoeling van dit project is om de aandacht te vestigen op het milieu. Met zo’n schilderij in de bossen willen we duidelijk maken dat het de verkeerde kant op gaat met het milieu, zegt Scherpenisse zich haast verontschuldigend over het feit dat het milieu misschien wel een beetje in de mode is. Maar met oprechte bezorgdheid gaat hij verder. Het is toch niet normaal dat in januari de bloemen al bloeien.
Dan is er toch iets mis met onze atmosfeer. Om duidelijk te onderstrepen dat het bos achteruit gaat, wordt een enorm schilderstuk gemaakt dat de schoonheid van het bos zou moeten overtreffen qua kleur en uitzicht. Dingen uit de omgeving worden weergegeven in het schilderij. We werken met meerdere kunstenaars, die allemaal hun eigen stijl hebben. De meeste werken abstract, net als Scherpenisse zelf trouwens.
Maar dit wordt natuurgetrouw gemaakt. We willen immers Zo'n groot mogelijk publiek bereiken, niet alleen degene die in kunst zijn geïnteresseerd. De nadruk ligt nu op het milieu. Op de vraag waarom Scherpenisse het zo groots aanpakt, legt hij uit dat dergelijke kunstwerken over het algemeen meer aanspreken. ,,Alsof je er midden in staat.'' Maar hij geeft toe dat hij zijn eerste schets aanvankelijk in de prullenbak gooide met de gedachte ,,ik doe het niet", het is zo groot. En dat moest wel omdat het anders in het niet zou vallen in zo'n enorm bos. Maar iedereen bleek achteraf zo enthousiast te zijn, dat Scherpenisse toch besloot het project door te zetten. (BN / DE STEM 1988)
